15 Ιουλίου 2015

«Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!»

ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ · ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
«Η σονάτα του σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου
Σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΝΟΥΡΗΣ
 
 Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (Χώρος Δ')
 
Marinella rehearsing the "Moonlight sonata" at "Peiraios 260",
composed by Stavros Xarchakos and directed by Yorgos Nanouris.
| Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
 
Φωτογραφίες:
Εύη Φυλακτού, Ευαγγελία Θωμάκου ©
 
 
          Ο Σταύρος Ξαρχάκος εμπνέεται από τη «Σονάτα του σεληνόφωτος»· τον σκηνικό μονόλογο του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Έργο βαθύτατα λυρικό, εμβληματικό της πρόθεσης του ποιητή να «ξανακάνει την ποίηση να βλέπεται και να ακούγεται…» όπως ο ίδιος έλεγε, μετουσιώνεται μέσα από τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
         Ιδανική «Γυναίκα με τα μαύρα», η Μαρινέλλα. Τη σκηνοθετική μπαγκέτα σε αυτό το υψηλής ενέργειας και δύναμης καλλιτεχνικό γεγονός κρατάει ο ταλαντούχος Γιώργος Νανούρης. Στο πιάνο, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης.
         Μια μοναδική μουσική συνάντηση στον υποβλητικό χώρο της «Πειραιώς 260», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015.
  

«Άφησέ με νά 'ρθω μαζί σου.
Τί φεγγάρι απόψε!
Είναι καλό το φεγγάρι,
-δε θα φαίνεται πού ασπρίσαν τα μαλλιά μου.
Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.
Δε θα καταλάβεις.
Άφησέ με νά 'ρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι
μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
ένα δάχτυλο αχνό
γράφει στη σκόνη του πιάνου
λησμονημένα λόγια 
-δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα»

Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015

Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
 
         «Αισθάνομαι πολύ τυχερή. Δεν το φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να πω ένα τόσο σπουδαίο έργο, όπως αυτό του Γιάννη Ρίτσου σε αυτήν την καταπληκτική, τη ζηλευτή μουσική που έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος. Ο Ξαρχάκος, ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, εδώ μεγαλούργησε… Το κείμενο του Γιάννη Ρίτσου είναι διαχρονικό. Αναφέρεται στη σημερινή πολιτική κατάσταση που ζούμε. Συγκινούμαι πολύ όταν το ερμηνεύω, γιατί μιλάει γι' αυτά που περνάμε, γι' αυτά που βιώνουμε κάθε μέρα. Και ποιος δεν θα ήθελε να τραγουδήσει ένα τόσο μεγάλο έργο; Λέω ότι πρέπει να είμαι πολύ τυχερή που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο, μέσα σε όλη αυτήν την αναμπουμπούλα… Δέκα μήνες πρόβα, από τον Οκτώβριο έως τον Ιούλιο! Χρειάζεται υπομονή, αγάπη και πρόβα, πρόβα, πρόβα… Σε σημείο που το μυαλό μερικές φορές μπλοκάρει… Κάθε φορά που τραγουδάω το έργο ανακαλύπτω μέσα από τον λόγο του Γιάννη Ρίτσου καινούργια πράγματα, καινούργια στοιχεία. Κι' είναι σαν να κάνω πρόβα για πρώτη φορά. Αυτή είναι η χαρά. Η χαρά της δημιουργίας… Αγαπάω πολύ αυτό που κάνω. Δεν έμαθα τίποτε άλλο στη ζωή μου. Και όλα μου τα χρόνια δουλεύω τραγουδώντας. Νομίζω πως γεννήθηκα τραγουδώντας. Όταν απομακρύνομαι από το τραγούδι, νιώθω ότι κάτι μου λείπει. Παρόλο που καμιά φορά όταν έχω πολλή δουλειά γκρινιάζω, είναι κάτι που διαρκεί το πολύ για πέντε λεπτά. Μετά… το έχω ξεχάσει…»
 
Από την συνέντευξη της Μαρινέλλας
στην δημοσιογράφο Αντιγόνη Καράλη
για την εφημερίδα «Το Έθνος»
(Δημοσίευση: 15 Ιουλίου του 2015)

 
«Το ξέρω πως καθένας
μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου»
 
Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
 
Marinella, Stavros Xarchakos and Yorgos Nanouris rehearsing
the "Moonlight sonata" by Yiannis Ritsos, at "Peiraios 260" in Athens.
| Photo credit: Evaggelia Thomakou © July 14, 2015

- Αλήθεια, πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και κατατέθηκε η πρόταση;
- «Όλο αυτό ξεκίνησε από τον Σταύρο Ξαρχάκο και η πρόταση να το σκηνοθετήσω εγώ ήταν δική του. Ελπίζω να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης του…»
 
- Πόσο εύκολο είναι να σκηνοθετούνται οι «μύθοι» σε μεγάλα κείμενα με μουσικά έργα υπογραφής συνθετών - τιτάνων;
- «Η αλήθεια είναι πως αυτό ήταν κάτι που ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα συμβεί, είναι απ' τα δώρα που σου στέλνει η ζωή. Έχω τεράστια αγωνία, είναι δύσκολο όπως κάθε τι στο θέατρο, πόσο μάλλον όταν έχεις να διαχειριστείς δυο ζωντανούς θρύλους, όμως και οι δυο δουλεύουν τόσο πολύ, είναι υπέροχοι και με έχουν εμπιστευτεί τόσο που τελικά το έχουν κάνει να μοιάζει πιο απλό απ' όσο θα πίστευα. Είμαι τυχερός. Πολύ…»
 
- Στη «Σονάτα του σεληνόφωτος» τί ήταν αυτό που σε δυσκόλεψε περισσότερο;
- «Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα του 20ου αιώνα, μελοποιημένο από έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας και ερμηνευμένο από μια από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες της Ελλάδας. Πόσο μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας να είχα;…»
 
- Τί κρατάς από το χαρακτήρα της Μαρινέλλας, βάσει της συνεργασίας που έχετε στις πρόβες;
- «Την έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Μπορώ να μιλάω για ώρες. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, μια φωτεινή μεγάλη ψυχή, ανυπομονώ κάθε φορά να βρεθώ στην πρόβα μαζί της, υπόδειγμα επαγγελματία για όλους μας, δουλεύει τρομερά και δε θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο που μου αφέθηκε, και με εμπιστεύτηκε. Θα την ευχαριστώ πάντα γι' αυτό. Με έχει συγκινήσει αφάνταστα και ελπίζω να μη βγει απ' τη ζωή μου, μετά το τέλος των παραστάσεων…»
 
Από την συνέντευξη του Γιώργου Νανούρη
στον δημοσιογράφο Γιώργο Παπανικολάου
για το περιοδικό «OutNow»
(Δημοσίευση: 14 Ιουλίου του 2015)
 

«Άφησέ με νά 'ρθω μαζί σου.
Μια στιγμή, να πάρω τη ζακέτα μου.
Τούτο τον άστατο καιρό,
όσο νά 'ναι, πρέπει να φυλαγόμαστε.
Έχει υγρασία τα βράδια,
και το φεγγάρι δε σου φαίνεται,
αλήθεια, πώς επιτείνει την ψύχρα;
Άσε να σου κουμπώσω το πουκάμισο
-τί δυνατό το στήθος σου,
-τί δυνατό φεγγάρι, -η πολυθρόνα, λέω-
κι' όταν σηκώνω το φλιτζάνι απ' το τραπέζι
μένει από κάτω μια τρύπα σιωπή,
βάζω αμέσως την παλάμη μου
επάνω να μην κοιτάξω μέσα,
-αφήνω πάλι το φλιτζάνι στη θέση του
και το φεγγάρι, μια τρύπα στο κρανίο
του κόσμου -μην κοιτάξεις μέσα,
είναι μια δύναμη μαγνητική που σε τραβάει 
-μην κοιτάξεις, μην κοιτάχτε,
ακούστε με που σας μιλάω -θα πέσετε μέσα!
Τούτος ο ίλιγγος ωραίος, ανάλαφρος -θα πέσεις,
-ένα μαρμάρινο πηγάδι το φεγγάρι,
ίσκιοι σαλεύουν και βουβά φτερά, 
μυστηριακές φωνές -δεν τις ακούτε;
Δεν τις ακούτε; Δεν τις ακούτε;»

Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
 
Μαρινέλλα και Αντώνης Σπορίδης προβάρουν τη «Σονάτα του σεληνόφωτος», στις 14 Ιουλίου 2015.
Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
  
«Άφησε με να 'ρθω μαζί σου»… Ένα μεγάλο, κατά τη γνώμη μου, καλλιτεχνικό γεγονός πλησιάζει. Μετά από πολλά χρόνια ο Σταύρος Ξαρχάκος παρουσιάζει ένα νέο έργο μελοποιώντας τη μεγάλη ποιητική σύνθεση του Γιάννη Ρίτσου «Η Σονάτα του σεληνόφωτος». Ο συνθέτης «συνδιαλέγεται» και αναδεικνύει με τον πλέον εμπνευσμένο βαθύ, και ουσιαστικό τρόπο, το σουρεαλισμό, το λυρισμό, τις φαντασιακές εικόνες και τα σύμβολα αυτού του ποιητικού μονολόγου του Ρίτσου, που αναμφίβολα αποτελεί ένα διαμάντι της σύγχρονης νεοελληνικής ποίησης. Για το «ρόλο» της γυναίκας με τα μαύρα επιλέγει τη μοναδική Μαρινέλλα -πραγματικά σ' ένα ρόλο ζωής- για να ζωντανέψει μπροστά μας -με τη βοήθεια της μινιμαλιστικής και καίριας σκηνοθετικής ματιάς του Γιώργου Νανούρη- τη τεράστια γκάμα των συναισθημάτων και των συμβολισμών του ποιήματος. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό -κι' ευχαριστώ πολύ τον Σταύρο Ξαρχάκο για την ευκαιρία που μου δίνει- να συμμετέχω με το ρόλο του πιανίστα σ' αυτή τη μοναδική καλλιτεχνική εμπειρία, που ξεκίνησε πριν 8 μήνες και τώρα πλησιάζει η ώρα να τη μοιραστούμε με το κοινό.
Υ.Γ. Η Ελλάδα περνάει για άλλη μια φορά δύσκολες ώρες. Γι' άλλη μια φορά οι ποιητές και οι δημιουργοί μας θα μας κρατήσουν ζωντανούς, αφυπνισμένους και σκεπτόμενους.
 
Ανάρτηση του Νεοκλή Νεοφυτίδη
στην επίσημη προσωπική του σελίδα στο «Facebook»
(Δημοσίευση: 12 Ιουλίου του 2015)
 
 
«Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία,
-όχι, όχι το φεγγάρι-
την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της,
την πολιτεία του μεροκάματου
Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία,
την πολιτεία που ορκίζεται
στο ψωμί και στη γροθιά της
Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία,
την πολιτεία που όλους
μας αντέχει στη ράχη της,
με τις μικρότητες μας,
τις κακίες, τις έχτρες μας,
με τις φιλοδοξίες, την άγνοια
και τα γηρατειά μας,
-ν' ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας,
να μην ακούω πια τα βήματα σου
μήτε τα βήματα του Θεού,
μήτε και τα δικά μου βήματα»
 
Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015
 
Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015


Logo: Yannis Karlopoulos © 2015
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Μαρινέλλα
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης
 
Πιάνο: Νεοκλής Νεοφωτίδης
Χορευτές: Αντώνης Σπορίδης, Γιάννης Σταυρόπουλος
 
Σχεδιασμός φωτισμού: Σοφία Αλεξιάδου
Ενδυματολόγος: Ντένη Βαχλιώτη
 
Ηχοληψία: Γιάννης Σμυρναίος
Επιμέλεια παραγωγής: Κώστας Χριστόπουλος


Μπορείτε να κλείσετε το εισιτήριο σας εδώ:
Τρόποι αγοράς εισιτηρίων: tickets.greekfestival.gr/more-info/
Τιμές εισιτηρίων: 25€, 20€ (μειωμένο), 15€ (φοιτητικό, 65+), 5€ (άνεργοι, Α.ΜΕ.Α)

Ακολουθήστε μας: 
· YOUTUBE 
 
| Stavros Xarchakos is inspired by “Moonlight sonata (I sonata tou selinofotos)”, a staged monologue by our great poet Yiannis Ritsos. A deeply lyrical work, which is emblematic of the poet’s intention to “re-establish poetry as something that can both be seen and heard” as he used to say, “Moonlight sonata” takes on a new perspective through Stavros Xarchakos' music. Marinella makes for an ideal “Woman in black”. Talented Yorgos Nanouris directs this powerful and intense artistic event. A unique musical encounter in the evocative space of “Peiraios 260in Athens, as part of the Hellenic Festival (Athens and Epidaurus Festival), on July 15, 16 and 17, 2015.

Let me come with you. What a moon there is tonight!
The moon is kind -it won't show that my hair turned white.
The moon will turn my hair to gold again. You wouldn’t understand.
Let me come with you.
When there’s a moon the shadows in the house grow larger,
invisible hands draw the curtains,
a ghostly finger writes forgotten words in the dust
on the piano - I don’t want to hear them. Hush…”

Marinella rehearsing the "Moonlight sonata" at "Peiraios 260",
composed by Stavros Xarchakos and directed by Yorgos Nanouris.
| Photo credit: Evi Fylaktou © July 14, 2015

I know that each one of us travels to love alone,
alone to faith and to death.
I know it. I’ve tried it. It doesn’t help.
Let me come with you…”

Marinella and pianist Neoklis Neofytidis rehearsing under the directorial
guidance Yorgos Nanouris, at "Peiraios 260" in Athens, Greece.
| Photo credit: Evaggelia Thomakou © July 14, 2015

One moment while I get my jacket.
The way this weather's so changeable, I must be careful.
It's damp in the evening, and doesn’t the moon
seem to you, honestly, as if it intensifies the cold?
Let me button your shirt -how strong your chest is
-how strong the moon -the armchair, I mean-
and whenever I lift the cup from the table
a hole of silence is left underneath.
I place my palm over it at once so as not to see through it
-I put the cup back in its place;
and the moon’s a hole in the skull of the world -don't look through it,
it's a magnetic force that draws you -don't look, don't any of you look,
listen to what I'm telling you -you'll fall in.
This giddiness, beautiful, ethereal -you will fall in-
the moon’s marble well,
shadows stir and mute wings, mysterious voices -don't you hear them?
Don't you hear them? Don't you hear them? Don't you hear them?…”

Marinella, Antonis Sporidis and Giannis Stavropoulos rehearsing
under the directorial guidance Yorgos Nanouris, at "Peiraios 260" in Athens.
| Photo credit: Evaggelia Thomakou © July 14, 2015

I must see a bit of the city -no, not the moon-
the city with its calloused hands, the city of daily work.
I must see a bit of the city, the city that swears by bread and by its fist.
I must see a bit of the city, the city that bears all of us on its back
with our pettiness, sins, and hatreds,
our ambitions, our ignorance and our senility.
I need to hear the great footsteps of the city…
I must see a bit of the city,
the city that swears by bread and by its fist.
I must see a bit of the city,
the city that bears all of us on its back
with our pettiness, sins, and hatreds,
our ambitions, our ignorance and our senility.
I need to hear the great footsteps of the city,
and no longer to hear your footsteps
or God’s, or my own…” 
 
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε το 2003 στο ένθετο της συλλογής «Μαρινέλλα · Μια αγκαλιά τραγούδια» (MINOS EMI: 7243 580 7532) σε επιμέλεια του Ιάσωνα Τριανταφυλλίδη, και προέρχεται από το προσωπικό αρχείο της κας Μαρινέλλας.
Marinella and Stavros Xarchakos at the nightclub "Stork" in 1971-72.
| Photo credit: Ainta Mavrogeni ©
 
Interpretation: Marinella 
Music: Stavros Xarchakos
Director: Υorgos Nanouris
Piano: Neoklis Neofytidis
Dancers: Antonis Sporidis, Yiannis Stavropoulos
Sound: Yiannis Smyrneos
Costume: Deny Vachlioti
Lighting design: Sophia Alexiadou
Production supervisor: Kostas Christopoulos
 
"Let me come with you. What a moon there is tonight!" 
Peiraios 260” (Building D), on July 15, 16 and 17, 2015.
 
You can visit tickets.greekfestival.gr/en/ef/ to book your seats online.
How to book your ticket: tickets.greekfestival.gr/en/more-info/.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου