ΣΕ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΞΑΡΧΑΚΟΥ
Μια
γυναίκα εξομολογείται. Μονολογεί. Ή
ίσως και να απευθύνεται σε κάποιον -πρόσωπο υπαρκτό ή επινοημένο. Ο λόγος
της γίνεται ποίημα, ποταμός
λέξεων, συναισθημάτων και εικόνων που
μας παρασύρει σε
ένα ταξίδι πέρα από τον χρόνο, όπου όλα
αποκτούν συμβολική διάσταση.
 |
Marinella,
Stavros Xarchakos and Yorgos Nanouris rehearsing
the
"Moonlight sonata" by Yiannis Ritsos at "Peiraios
260" in Athens, Greece.
| Photo credit: Evaggelia Thomakou © July 14, 2015 |
Από
την δημοσιογράφο Αντιγόνη Καράλη
για
την εφημερίδα «Το Έθνος»
Κυκλοφορία:
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015, Ελλάδα
«Η
σονάτα του σεληνόφωτος», από τα πιο
αγαπημένα και γνωστά κείμενα του Ρίτσου,
είναι ένας σκηνικός μονόλογος, μια «εκ
βαθέων» εξομολόγηση, μια παρατεταμένη
ικεσία για ζωή και ελπίδα, μέσα από ροή
παραστάσεων και συμβόλων. Έργο βαθύτατα
λυρικό, εμβληματικό της πρόθεσης του
ποιητή να «ξανακάνει την ποίηση να
βλέπεται και να ακούγεται», όπως ο ίδιος
έλεγε, μετουσιώνεται μέσα από τη μουσική
του Σταύρου Ξαρχάκου. Ιδανική Γυναίκα
με τα Μαύρα η Μαρινέλλα, υπό τη σκηνοθετική
μπαγκέτα του Γιώργου Νανούρη, στην
παραγωγή που παρουσιάζεται σήμερα,
αύριο και μεθαύριο, στην «Πειραιώς 260»
(χώρος Δ'), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ
Αθηνών.
«Αισθάνομαι
πολύ τυχερή. Δεν το φανταζόμουν ότι θα
μπορούσα να πω ένα τόσο σπουδαίο έργο,
όπως αυτό του Γιάννη Ρίτσου σε αυτήν
την καταπληκτική, τη ζηλευτή μουσική
που έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος. Ο Ξαρχάκος,
ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, εδώ
μεγαλούργησε», λέει η Μαρινέλλα.
Ύστερα
από τέσσερις και πλέον δεκαετίες οι δύο
τους συναντιούνται ξανά: ο πρώτος
εμπνέεται τη μελωδία από τις καταιγιστικές
εικόνες του ποιητή, η δεύτερη γίνεται
το όργανο που την ερμηνεύει. Η λαμπερή
καλλιτέχνης για τις ανάγκες του ρόλου
εμφανίζεται ντυμένη στα μαύρα, ενώ έχει
αλλάξει το χρώμα των μαλλιών της και το
μακιγιάζ της.
«Η
ηρωίδα που υποδύομαι είναι μία γυναίκα
αφημένη, άβαφη», σημειώνει η
σπουδαία ερμηνεύτρια. Το κείμενο του
Γιάννη Ρίτσου είναι «διαχρονικό.
Αναφέρεται στη σημερινή πολιτική
κατάσταση που ζούμε. Συγκινούμαι πολύ
όταν το ερμηνεύω, γιατί μιλάει γι' αυτά
που περνάμε, γι' αυτά που βιώνουμε κάθε
μέρα. Και ποιος δεν θα ήθελε να τραγουδήσει
ένα τόσο μεγάλο έργο; Λέω ότι πρέπει
είμαι πολύ τυχερή που μου συμβαίνει
κάτι τέτοιο, μέσα σε όλη αυτήν την
αναμπουμπούλα», προσθέτει.
Δέκα
μήνες πρόβα, από τον Οκτώβριο έως τον
Ιούλιο, έκανε η Μαρινέλλα για αυτές τις
εμφανίσεις. «Χρειάζεται
υπομονή, αγάπη και πρόβα, πρόβα, πρόβα»,
υπογραμμίζει, «σε
σημείο που το μυαλό μερικές φορές
μπλοκάρει». Ίσως κάποιος άλλος
καλλιτέχνης σκεφτόταν τη δυσκολία του
να μάθει απ' έξω όλον αυτόν το πεζό λόγο,
έχοντας συγχρόνως να υποστηρίξει και
την απαιτητική μουσική του Σταύρου
Ξαρχάκου.
Γνωστή
για το πόσο σπουδαία επαγγελματίας
είναι η Μαρινέλλα, αναρωτιέται κανείς
πού βρίσκει τη διάθεση και την ενέργεια
για τόση πολλή δουλειά έπειτα από τόσα
χρόνια. «Κάθε φορά
που τραγουδάω το έργο ανακαλύπτω μέσα
από τον λόγο του Γιάννη Ρίτσου καινούργια
πράγματα, καινούργια στοιχεία. Κι' είναι
σαν να κάνω πρόβα για πρώτη φορά. Αυτή
είναι η χαρά. Η χαρά της δημιουργίας».
Ένιωσε,
κάποια στιγμή, κούραση; «…Αγαπάω
πολύ αυτό που κάνω. Δεν έμαθα τίποτε
άλλο στη ζωή μου. Και όλα μου τα χρόνια
δουλεύω τραγουδώντας. Νομίζω πως
γεννήθηκα τραγουδώντας.
Όταν απομακρύνομαι από το τραγούδι,
νιώθω ότι κάτι μου λείπει. Παρόλο που
καμιά φορά όταν έχω πολλή δουλειά
γκρινιάζω, είναι κάτι που διαρκεί το
πολύ για πέντε λεπτά. Μετά… το έχω
ξεχάσει».
«Μια
Μαρινέλλα όπως δεν την έχετε δει ποτέ»,
υπόσχεται ο Γιώργος Νανούρης. «Είναι
ιδανική ερμηνεύτρια για τη Σονάτα με
τη συγκεκριμένη μουσική», τονίζει.
Η συνεργασία του μαζί της του αποκάλυψε
έναν «υπέροχο
άνθρωπο, μια φοβερή επαγγελματία, με
πάθος και αφοσίωση. Ανυπομονούσα να έχω
πρόβα μαζί της. Είναι εξαιρετική τόσο
στη δουλειά της όσο και σε ανθρώπινο
επίπεδο». Ο ίδιος δεν κρύβει ότι
«απρόσμενα προέκυψε
η πρόταση να σκηνοθετήσω την παράσταση»,
γεγονός που στην αρχή τον… φόβισε.
Πρόκειται για «δύο
ζωντανούς μύθους. Κυριολεκτικά».
Στην πορεία διαπίστωσα ότι «και
οι δύο είναι τόσο υπέροχοι. Με εμπιστεύτηκαν
τόσο που μου έκαναν αυτό που πίστευα
δύσκολο, εύκολο. Δέσαμε και οι τρεις με
έναν τρόπο πολύ όμορφο».
Στη
«Σονάτα» ο ποιητής νιώθει επιτακτική
την ανάγκη να επανατοποθετηθεί απέναντι
στον κόσμο, γιατί του είναι αδύνατο να
μην σκέφτεται το αύριο; και για να το
καταφέρει, καταφεύγει στη διαλεκτική
της «υποκριτικής»: σε «προσωπεία» μυθικά
ή σε στερεότυπα (ρόλους ας πούμε); στη
φωνή τους σμίγει η αλήθεια του άλλοτε
και του τώρα, του απώτατου και του
τρέχοντος, του εγγύς και του μακράν,
διανοίγοντας την προοπτική του μέλλοντος
για ό,τι γνωρίσαμε, για τον «κόσμο του
χθες».
«Είχα
ένα σημαντικό κείμενο, μια εξαιρετική
μουσική και μια δυνατή ερμηνεύτρια.
Θεώρησα ότι όταν έχω όλα αυτά, το μόνο
που πρέπει να κάνω είναι να βρω τρόπους
να δέσουν όλα μαζί, χωρίς να προσπαθήσω
να κάνω σκηνοθετικούς ακροβατισμούς.
Ελπίζω να έχω καταφέρει να επικοινωνήσει
η μουσική με το κείμενο και την ερμηνεία,
σε μια ενιαία παράσταση», υποστηρίζει
ο Γιώργος Νανούρης. Το αποτέλεσμα,
σύμφωνα με τον ίδιο, είναι «μινιμαλιστικό,
απλό και πολύ ουσιαστικό».
Info.
«Η
Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη
Ρίτσου.
Μουσική:
Σταύρος Ξαρχάκος.
Ερμηνεία: Μαρινέλλα.
Σκηνοθεσία:
Γιώργος Νανούρης.
Πιάνο:
Νεοκλής Νεοφυτίδης.
Χορευτές:
Αντώνης Σπορίδης, Γιάννης Σταυρόπουλος.
15-17
Ιουλίου 2015 στις 21.00.
Πειραιώς 260 (Χώρος Δ'),
Αθήνα.
Εισιτήρια:
5-25 ευρώ (€).
Πληροφορίες: Τηλ. 210-3272000.
Ακολουθήστε μας:
·
FACEBOOK
·
YOUTUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου