Μια κατάθεση ψυχής
 |
Marinella gave a
radio interview to Stefanos Diamantopoulos.
| Photo by Radio Thessaloniki 94,5 © March 7, 2014 |
Ραδιοφωνική συνέντευξη της Μαρινέλλας
στον δημοσιογράφο Στέφανο Διαμαντόπουλο
Θεσσαλονίκη, Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014, 11:00 π.μ.
«Εγώ
δεν έχω μόνο τα τραγούδια, έχω κάνει
κατάθεση ζωής! Κι' έχω ακόμη πολλά χρόνια
μπροστά. Θα δείτε ακόμα πολλά από εμένα…
Δεν μου αρέσουν οι ετικέτες. Τι θα πει
"μεγάλη", "θεά", "μύθος",
λέγε απλώς Μαρινέλλα και είσαι μέσα…»
είπε η σπουδαία ερμηνεύτρια στο «Ράδιο
Θεσσαλονίκη 94,5» και τον δημοσιογράφο
Στέφανο Διαμαντόπουλο.
«Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΒΕΜΠΟ» στη
Θεσσαλονίκη!
Η
αειθαλής ερμηνεύτρια σε μια μεγάλη
παραγωγή. Ένα φιλόδοξο Ελληνικό μιούζικαλ
διάρκειας 180 λεπτών, πάνω στην πολυτάραχη
ζωή και τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο,
με ερμηνεύτρια, έναν άλλο ζωντανό θρύλο
του Ελληνικού Τραγουδιού, τη Μαρινέλλα.
Η παράσταση «ανέβηκε» στο Μέγαρο Μουσικής
Θεσσαλονίκης στις 5 Μαρτίου 2014 και θα
διαρκέσει μέχρι τις 23 Μαρτίου 2014.
 |
| Photo credit: Tassos Vrettos © January 31, 2014 |
«Δεν κάνω τη Βέμπο…»
«…Αφηγούμαι,
δανείζομαι από τη ζωή της. Ο κόσμος δεν
ξέρει τι ήταν η Βέμπο, δεν ξέρουν τι
έκανε η Βέμπο. Ξέρουν το "Παιδιά, της
Ελλάδας παιδιά", αλλά δεν ήταν μόνο
αυτό. Αυτή η γυναίκα με την αντάρτισσα
καρδιά πάλεψε με τα θηρία. Επωμίστηκε
τον πόλεμο, την προδοσία. Αγάπησε τον
Τραϊφόρο -που είχε χούγια ο άνθρωπος
αυτός και αυτή τα κατάπινε, αλλά είχε
και αυτή τα ζόρια της. Ήταν δύσκολη, δεν
τα έβγαζες πέρα με την επιθετικότητα
που πολλές φορές έβγαζε η Βέμπο. Δε
σήκωνε μύγα στο σπαθί της. Ακόμα και
αυτοί που την αγαπούσαν, την φοβόντουσαν…»
τόνισε η Μαρινέλλα.
«Το
κράτος την εγκατέλειψε. Της έδωσε σύνταξη
ανειδίκευτου εργάτη…» είπε η Μαρινέλλα.
«Έπεσε σε παγίδα. Την χαρακτήρισαν
χουντική. Της είπαν να ανέβει σε ένα
άρμα να φωτογραφηθεί, αυτή η φωτογραφία
κυκλοφόρησε και της κόλλησαν την
ρετσινιά…».
«Η
γυναίκα αυτή διακινδύνευσε τη ζωή της.
Στο Πολυτεχνείο άνοιξε το σπίτι της
στους κυνηγημένους φοιτητές. Και ήταν
πάμφτωχη, είχε μόνο μακαρόνια να τους
ταΐσει…» είπε.
«Και
εγώ είμαι δυναμική αλλά εγώ θέλω να μου
λένε αλήθειες. Ακούω και διορθώνομαι.
Δεν φοβάμαι την κριτική, πρέπει να ακούμε
όχι μόνο τα μπράβο…» σημείωσε.
«Η παράσταση θα μείνει στη Θεσσαλονίκη τρεις εβδομάδες…»
«Είμαστε
γεμάτοι κάθε μέρα, το ζητάει και ο κόσμος!
Η παράσταση είναι πολυδάπανη. Ξοδεύτηκαν
πολλά χρήματα. Για σκεφτείτε 460 κουστούμια;
Δούλεψαν οι καλύτεροι για την παράσταση…
Και υπάρχει αποτέλεσμα γιατί δουλεύουμε
σαν ομάδα. Δεν είναι η Μαρινέλλα.
Συμμετέχει στην παράσταση και η
Μαρινέλλα».
«Δεν αξίζει να κάνεις τραγούδια σήμερα…»
«Το
να κάνω καινούργια τραγούδια είναι
μεγάλη κουβέντα. Δεν προλαβαίνουμε να
τα κάνουμε και κυκλοφορούν χύμα στο
δρόμο. Δεν ξέρω πια την αξία. Έφτιαξα
δίσκο με τον Γιώργο Θεοφάνους και σχεδόν πριν
κυκλοφορήσουν με πλησίασε ένας μαυράκος
και βλέπω επάνω - επάνω στα CD που κρατούσε
"Τα καινούργια τραγούδια της
Μαρινέλλας". Δεν πουλιούνται πια CD,
κάνουμε τραγούδια και τα κατεβάζουν
απ' το ιντερνέτ…».
«Είμαι καλύτερη στην πίστα…»
«Ακούμε
ένα τραγούδι σήμερα από CD. Πάντα μου
ήταν δύσκολο να ερμηνεύσω σε ένα κρύο
στούντιο. Η ερμηνεία πρέπει να είναι
μια και έξω. Γι' αυτό εγώ είμαι καλύτερη
στην πίστα και στο θέατρο…».
«Υπάρχουν περισσότερες αντρικές φωνές από
γυναικείες…»
«Μ'
αρέσει ο Μακεδόνας, ο Μπάσης. Υπάρχουν
περισσότερες καλές αντρικές φωνές. Όχι
ότι δεν υπάρχουν και γυναικείες, αλλά
βρε παιδί μου, φαίνονται και ακούγονται
όλες ίδιες. Ίδια ντύνονται, ίδια βάφονται,
ίδια χτενίζονται, λες και βγαίνουν από
εργοστάσιο… Υπάρχουν καλές φωνές, αλλά
παλεύουν. Π.χ. δεν υπάρχουν σήμερα
μπουζούκια, δυο μέρες την εβδομάδα τι
να κάνουν;».
«Δεν φταίνε οι νέοι τραγουδιστές, φταίνε οι παραγωγοί…»
«Εμείς
οι παλιοί μπήκαμε στα νήπια, πήγαμε
γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο. Τώρα τα
νέα τα παιδιά πάνε κατευθείαν από τα
νήπια στο πανεπιστήμιο. Δεν φταίνε τα
παιδιά, φταίνε οι παραγωγοί. Δεν δίνουν
μάθηση στα παιδιά. Τους υπόσχονται τα
πάντα γρήγορα… Και ξαναλέω, δεν φταίνε
τα παιδιά…».
«Πόσο κουράγιο ακόμα;»
«Το
τραγούδι "Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου"
γράφτηκε το 1945 αλλά είναι σαν γράφτηκε
για το σήμερα. Η κρίση είναι μεγάλη. Που
πάμε; Δεν μας λείπει η αισιοδοξία και
το γέλιο -αλίμονο αν έλειπαν. Είμαστε
δυναμικοί αλλά πόσο αντέχουμε; Παλιά
άντεξαν πολέμους αλλά εκείνοι ήταν με
τουφέκια ήταν άλλοι πόλεμοι. Σήμερα μας
κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας.
Σήμερα δεν χρησιμοποιούν όπλα, πατούν
ένα κουμπί από την άλλη άκρη του κόσμου…».
Ακολουθήστε μας:
·
FACEBOOK
·
YOUTUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου