«Όπως και εκείνη, παλεύω πολύ στη ζωή μου!»
Εκ βαθέων στο «Έθνος»
Η
Μαρινέλλα δίνει σπάνια συνεντεύξεις.
Δεν της αρέσει να μιλά για τον εαυτό της
δημόσια. Θεωρεί πως όλα αυτά τα χρόνια
ο κόσμος τη γνωρίζει πολύ καλά. Γι' αυτό
και προτιμά να «μιλά» μέσα από τα
τραγούδια της. Αντιθέτως, στις προσωπικές
σχέσεις της είναι η ψυχή της παρέας.
Επικοινωνιακή, πληθωρική, άμεση και με
χιούμορ, απολαμβάνει τις συζητήσεις
όταν έχει απέναντι της ανθρώπους με
τους οποίους η ίδια νιώθει καλά.
Συνέντευξη
της Μαρινέλλας
στην
δημοσιογράφο Αναστασία Κούκα
για
την εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής»
Κυκλοφορία:
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014, Ελλάδα
Φωτογραφίες:
Τάσος Βρεττός, PapadakisPress ©
Κάπως
έτσι λειτουργεί και με τον πολυμελή
θίασο της μουσικής παράστασης στην
οποία πρωταγωνιστεί. Ηγείται, εμπνέει,
προτρέπει αλλά και προστατεύει όλους
τους συντελεστές της εντυπωσιακής
παραγωγής με τίτλο «Η Μαρινέλλα συναντά
τη Βέμπο» που φιλοξενείται στο Θέατρο
«Μπάντμιντον». Για την ίδια η παράσταση
αυτή είναι ένα μεγάλο όνειρο που
πραγματοποιήθηκε χωρίς καν να το
κυνηγήσει. Στα 17 της χρόνια ξεκίνησε
την καριέρα της τραγουδώντας στο θεατρικό
σανίδι ένα τραγούδι της Σοφίας Βέμπο.
Σήμερα, δεκαετίες αργότερα, τη «συναντά»
και πάλι, επιχειρώντας να «φωτίσει» τις
άγνωστες πλευρές της προσωπικότητας
της.
Marinella sings “Ela gi' apopse” at the Badminton Theater on January 28, 2014. |
Photo by PapadakisPress © |
-
Η Σοφία Βέμπο ήταν το νεανικό σας ίνδαλμα.
Πώς νιώθετε που καταφέρατε να αγγίξετε
το είδωλο σας και μάλιστα επί σκηνής;
-
Ελάχιστοι το
καταφέρνουν αυτό. Γι' αυτό και θεωρώ τον
εαυτό μου τυχερό πλάσμα. Πάνω που λες
«τώρα πέρασαν τα χρόνια, δεν πρόκειται
να πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρο»,
ξαφνικά έρχεται μια πρόταση να παίξω
τη Βέμπο. Αρχικά σοκαρίστηκα. Μετά
συνήλθα κι' έπειτα αναρωτήθηκα πώς μπορώ
εγώ να κάνω τη Βέμπο. Αυτό όμως λύθηκε
μέσα από την έξυπνη ιδέα του σκηνοθέτη
μας, Πέτρου Ζούλια, ο οποίος βάζει τη
Μαρινέλλα να προσεγγίσει τη Βέμπο. Δεν
βγαίνω στη σκηνή με καμιά περούκα. Δεν
υποδύομαι τη Σοφία Βέμπο. Στη σκηνή
είναι η Μαρινέλλα που δανείζεται στιγμές
της Βέμπο.
-
Έχετε κοινά στοιχεία με τη Βέμπο;
-
Βέβαια. Είμαστε
και οι δύο πολύ δυναμικές γυναίκες. Όπως
κι' εκείνη έτσι κι' εγώ πάλεψα πολύ στη
ζωή μου. Επίσης νομίζω ότι και οι δύο
διαθέταμε πάντα ένα «αντριλίκι» στις
σχέσεις μας, τις φιλικές και τις
επαγγελματικές. Εγώ δεν χρειάζεται να
υπογράψω χαρτί για να κλείσω μια συμφωνία.
Ο λόγος μου είναι συμβόλαιο. Όταν λέω
«όχι» είναι «όχι» κι' όταν λέω «ναι»
είναι «ναι». Δεν έχω «ίσως» εγώ. Και
πίστεψέ με λέω πολύ περισσότερες φορές
«όχι». Αυτήν την ντομπροσύνη την είχε
και η Βέμπο. Και δεν χρειάζεται να είσαι
άντρας για να έχεις αντριλίκι. Το
αντριλίκι βρίσκεται μέσα στην καρδιά
του ανθρώπου.
-
Η Βέμπο έμεινε στην Ιστορία ως η «Τραγουδίστρια της Νίκης». Με ποιον
χαρακτηρισμό θα επιθυμούσατε να θυμούνται
τη Μαρινέλλα;
-
Εμένα δεν με
ενδιαφέρουν οι τίτλοι. Όπως θέλει ο
καθένας μπορεί να με θυμάται. Ούτε έχω
τη φιλοδοξία να με θυμάται ο κόσμος μετά
από χρόνια. Ας μη με θυμάται… Μου αρέσει
που με θυμούνται τώρα, όσο βρίσκομαι
στη ζωή. Μετά θάνατον τι να το κάνω;…
Δεν θέλω ούτε επικήδειους ούτε μετά
θάνατον τιμές, τα θεωρώ γελοία και
υποκριτικά όλα αυτά.
-
Το να θυμίζετε στους παλαιότερους και
να συστήνετε στους νεότερους τη σημαντική
προσωπικότητα της Βέμπο, είναι ένας
τρόπος «αντίστασης»;
-
Ο όρος «αντίσταση»
είναι μεγάλη κουβέντα και δεν μπορώ να
την πω εγώ για τον εαυτό μου. Η δική μου
επιθυμία ήταν να μάθει επιτέλους ο
κόσμος ποια πραγματικά ήταν η Βέμπο.
Ακόμη και οι μεγάλοι άνθρωποι δεν έχουν
ιδέα για την ιστορία της. Εμείς λοιπόν
προσπαθήσαμε, μέσα στις τρεις ώρες που
διαρκεί η παράσταση, να δώσουμε στον
κόσμο να καταλάβει τι ήταν η Βέμπο για
το Τραγούδι, για την Ελλάδα. Και χαίρομαι
που μετά το τέλος της παράστασης έρχονται
στο καμαρίνι μου και μου λένε: «Σήμερα
μάθαμε ποια πραγματικά ήταν η Σοφία
Βέμπο».
«Δεν
βρίσκω τον λόγο να σταματήσω…
Όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή
νιώθω ότι δεν έχω ηλικία!…»
-
Μετά από μια τεράστια καριέρα, νιώθετε
ότι υπάρχουν πράγματα που δεν έχετε
κάνει ακόμη;
-
Στη δουλειά μου
και στη ζωή μου ποτέ δεν έβαλα στόχους.
Ούτε καν φιλοδοξίες δεν είχα. Και πιστεύω
ότι όταν δεν επιδιώκεις συγκεκριμένα
πράγματα, δεν κυνηγάς τη δουλειά, η
ευκαιρία σού έρχεται από μόνη της.
-
Η Μαρινέλλα συνεχίζει να τραγουδά επειδή
μπορεί ή επειδή δεν μπορεί να κάνει
αλλιώς;
-
Τραγουδούσα πάντα
γιατί μου άρεσε και συνεχίζω να τραγουδάω
γιατί μου αρέσει. Εάν δεν με βοηθούσε
πια η φωνή μου, θα είχα καθίσει σπίτι
μου προ πολλού. Αφού όμως η φωνή μου
αντέχει και μου αρέσει και αγαπάω αυτό
που κάνω, δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να
σταματήσω. Κι' ας λένε κάποιοι «Ακόμη
τραγουδάει η Μαρινέλλα;…» Γιατί να
κάτσω σπίτι μου δηλαδή; Όταν βρίσκομαι
πάνω στη σκηνή νιώθω ότι δεν έχω ηλικία.
Γενικά δεν έχω καμία διαμάχη με τον
χρόνο, δεν με ενδιαφέρουν οι ηλικίες.
Και ειδικά για τον καλλιτέχνη, όταν
είναι καλός σε αυτό που κάνει, πιστεύω
ότι δεν έχει ηλικία. Παλιά είχα δει μια
παράσταση με τη Βάσω Μανωλίδου, η οποία
σε ηλικία 80 και βάλε έπαιζε τη Ζαν ντ'
Αρκ που ήταν κοριτσάκι. Την ώρα που βγήκε
στη σκηνή όλοι πιστεύαμε πως δεν θα τα
καταφέρει. Όταν άρχισε να παίζει, όμως,
παρασυρθήκαμε. Μας έπεισε απολύτως.
-
Τελικά ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν
έναν καλλιτέχνη επιτυχημένο σε βάθος
χρόνου;
-
Εγώ πιστεύω ότι η
επιτυχία οφείλεται κατά 60% στο μυαλό,
κατά 20% στο ταλέντο και κατά άλλο ένα
20% στη διαχείριση. Θα πρέπει λοιπόν ένας
καλλιτέχνης να κάνει πράγματα που του
αρέσουν, να έχει τις δυνατότητες να τα
υποστηρίξει και να μη γίνεται γελοίος
όταν τα κάνει.
-
Τι σας εξοργίζει και τι σας φοβίζει
περισσότερο στην εποχή της κρίσης;
-
Τι να πω εγώ για
όλα αυτά; Τα ξέρει και τα βλέπει ο κόσμος
καθημερινά. Από 'μένα περιμένουν να τα
ακούσουν; Αυτό που με φοβίζει είναι το
αύριο. Δεν υπάρχει αύριο. Υπάρχει ένα
σκοτάδι συνοδευόμενο από πολύ μπλα - μπλα
και φρικτές αερολογίες. Κι' όλα αυτά μας
τα λένε χωρίς να ντρέπονται, γιατί δεν
έχουν πάνω τους καθόλου τσίπα.
-
Βλέπετε κάποιο φως στο βάθος του τούνελ;
-
Όσο δύσκολα κι' αν
είναι τα πράγματα, προσπαθώ να διατηρώ
μια αισιοδοξία. Αυτός είναι ο χαρακτήρας
μου. Προσπαθώ να χαμογελάω. Με πιάνουν
βέβαια και 'μένα οι μαυρίλες μου όταν
βλέπω ότι με τα ίδια λεφτά που έδινες
πρόπερσι στο σούπερ - μάρκετ και γέμιζες
ένα και δύο καλάθια, σήμερα παίρνεις
μια - δυο σακουλίτσες. Φταίμε όμως κι'
εμείς γι' αυτήν την κατάντια. Γιατί όταν
θα ξαναγίνουν εκλογές, πάλι τους ίδιους
θα βγάλουμε. Ο καθένας, δυστυχώς, κοιτάει
να βολευτεί ο ίδιος και το παιδί του,
δεν τον νοιάζει για τη συνολική κατάσταση
της Ελλάδας.
-
Η γνώμη σας για τους σύγχρονους πολιτικούς
ποια είναι;
-
Η χειρότερη. Λες
να είμαι ικανοποιημένη από όλους αυτούς
που μας κοροϊδεύουν; Δεν είδα να μένει
στη φυλακή κανένας από αυτούς που έχει
κλέψει. Από τη μία πόρτα τους βάζουν κι'
από την άλλη τους βγάζουν. Ευτυχώς που
έχω και τη δουλειά μου. Βγαίνω στη σκηνή
και ξεχνιέμαι, αδειάζει το μυαλό μου
από τις άσχημες σκέψεις και τα προβλήματα.
-
Τις πολιτικές πεποιθήσεις του ο
καλλιτέχνης πρέπει να τις εκφράζει
δημόσια;
-
Εγώ δεν το έκανα
ποτέ αυτό. Δεν μίλησα ποτέ δημόσια για
πολιτικά θέματα.
Σκηνοθεσία
- Κείμενα: Πέτρος Ζούλιας
Ιστορική
και μουσική έρευνα - Μουσική επιμέλεια:
Λάμπρος Λιάβας
Ενορχηστρώσεις
- Διεύθυνση ορχήστρας: Γιώργος Ζαχαρίου
Σκηνογραφία:
Γιώργος Γαβαλάς, Γιάννης Μουρίκης
Χορογραφίες:
Φωκάς Ευαγγελινός
Κοστούμια:
Εύα Νάθενα
Φωτισμοί:
Ελευθερία Ντεκώ
Σχεδιασμός
ήχου: Γιάννης Σμυρναίος
Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός
Παραγωγή: Μιχάλης Αδάμ
Πρωταγωνιστούν:
Μαρινέλλα, Χρήστος Στέργιογλου, Αντώνης Λουδάρος,
Χριστίνα
Αλεξανιάν, Μιχάλης Μαρίνος, Τζένη
Μπότση,
Αγορίτσα Οικονόμου, Χρήστος
Πλαΐνης, Νταίζη Σεμπεκοπούλου,
Στέλλα Γκίκα και οι Τάσος Κωστής, Νεφέλη
Ορφανού
Συμμετέχουν:
Ελένη Καρακάση, Πρόδρομος
Τοσουνίδης, Ζωή Ναλμπάντη,
Γιώργος
Γιαννακάκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Λούσα
Μαρσέλλου,
Κώστας Βελέντζας, Λίνα
Έξαρχου, Άντεια Ολυμπίου,
Σπύρος Παππάς,
Λήδα Μανουσάκη, Μανώλης Θεοδωράκης,
Δήμητρα Σιγάλα, Αδάμ Τσαρούχης, Χρήστος
Γεωργαλής,
Γιάννης Αθητάκης, Αλεξάνδρα
Κουλούρη, Εύα Βάρσου,
Δημήτρης Γαλάνης
και Σταυρίνα Ψιμοπούλου
Ορχήστρα:
Γιώργος Ζαχαρίου (μαέστρος),
Μιχάλης Ευδαίμων (μπάσο), Νίκος
Καπηλίδης (τύμπανα),
Θανάσης Τσαουσέλης
(πλήκτρα), Κυριάκος
Κοντάκος (βιολί),
Γιάννης Καρακατσάνης (κρουστά), Άννα Λάκη (ακορντεόν),
Γιώργος Χαλκιαδάκης
(πνευστά), Γιάννης Λεμονίδης (πλήκτρα),
Δημήτρης Μαργιολάς (μπουζούκι,
μαντολίνο)
Εισιτήρια
προπωλούνται στα ταμεία του Θεάτρου
«Μπάντμιντον»,
στα
καταστήματα «Public», «Παπασωτηρίου»,
«Seven spots»
και
τηλεφωνικώς στο 210 8840600.
Ηλεκτρονική
προπώληση: www.abcd.gr, www.viva.gr.
Ακολουθήστε μας:
·
FACEBOOK
·
YOUTUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου