«Με
ανατριχιάζουν οι χαρακτηρισμοί
“ντίβα”,
“απόλυτη
σταρ”,
“μεγάλη”…»
Η Μαρινέλλα αποκαλύπτεται και μιλά για το μιούζικαλ με θέμα τη ζωή της, που θα παιχτεί ξανά στο «Παλλάς», το τραγούδι, την οικογένεια της…
 |
Photo
credit: George Kavallierakis © 2010
|
Συνέντευξη
της Μαρινέλλας
στον
δημοσιογράφο Βασίλη Μπουζιώτη
για
την εφημερίδα «Το έθνος»
Φωτογραφίες:
Γιώργος Καβαλλιεράκης ©
«Ντίβα;
Θεά; Κυρία του Ελληνικού τραγουδιού;
Απόλυτη σταρ; Έχεις δει πολλές ντίβες,
αγάπη μου γλυκιά, να κουβαλάνε σακούλες
από το σούπερ μάρκετ στις 10:00 το πρωί
και να γυρίζουν να βάζουν και τα προϊόντα
στη θέση τους, άβαφες και με παντόφλα
στο πόδι;» (ξεκαρδίζεται).
Είναι
Σάββατο, 10:30 το πρωί -«Είναι
μεσημέρι για 'μένα που ξυπνάω στις
06:00!»- και
πίνω καφέ με τη Μαρινέλλα -«Άσ'
τα τα κυρία, να χαρείς»-
στο σπίτι της, με αφορμή την επανάληψη
της παράστασης «Μαρινέλλα - Το μιούζικαλ»
στο Θέατρο «Παλλάς». Έχω ετοιμάσει
ερωτήσεις, αλλά δεν μπορώ να μην ξεκινήσω
από το ότι περίμενα να με υποδεχτούν
μεγάλες «αυλές» και «κόλακες», «γραμματείς»
και «φαρισαίοι» με 'κείνη να κατεβαίνει
με αέρα σταρ από τη μεγάλη γυριστή σκάλα
της, και το σκηνικό μόνο τέτοιο δεν
είναι. Μου άνοιξε η ίδια, που είχε γυρίσει
δευτερόλεπτα πριν από το σούπερ μάρκετ,
άβαφη τελείως.
«Μα,
μόνη σας για ψώνια», τη ρωτώ. Άλλες
ενοχλούνται όταν το κάνουν και πέφτει
πάνω τους πλήθος θαυμαστών τους. «Αυτά
είναι μπούρδες, μεγάλες μπούρδες, αγαπητέ
μου! Να σ' ενοχλήσει η αγάπη του κόσμου;
Αχ, βρεγμένη σανίδα που θέλουν όλες τους
-όλες τους όμως! Πήγα, λέει, τα παιδιά
μου στις κούνιες και με ανακάλυψαν οι
παπαράτσι. Και πώς έτυχε να 'σαι βαμμένη,
χτενισμένη στην πένα, με το εξτένσιον
μέχρι χαμηλά -μην πω πού- και με ρούχο
βραδινό και επώνυμο; Ξεπουλάνε τα πάντα,
γάμους, έρωτες και παιδιά και μετά
ενοχλούνται! Εμένα που πάω κάθε πρωί τα
εγγόνια μου στις κούνιες πώς δεν με
βρήκε κανείς; Γιατί δεν τους κάλεσα!
Τους καλούνε, κάνουν το ένα εξώφυλλο
πάνω στο άλλο και αποτέλεσμα; Τις βαριέται
ο κόσμος και πατώνουν!».
 |
| Photo credit: George Kavallierakis © April 8, 2010 |
ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ, ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗΣ.
ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΗ!
«Μαρινέλλα - Το Μιούζικαλ», μέρος δεύτερον. Η καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία που είχε η παράσταση σας πέρσι, της έδωσε το πράσινο φως για να φιλοξενηθεί εκ νέου στο Θέατρο «Παλλάς» και να ανηφορίσει από Γενάρη στη Θεσσαλονίκη.
- Πίστεψαν πολλοί, όταν έμαθαν ότι
γράφεται ένα έργο για τη ζωή σας, ότι θα
έπεφτε άπλετο φως στα όσα έζησε η Κική
πίσω από τη σκηνή -ή έστω η Μαρινέλλα.
Αλλά δεν συνέβη αυτό. Λέτε να έγινε
επειδή η εποχή ζητάει το «ροζ» της;
-
«Ροζ, όπως…
Ροζ τηλέφωνα; Ανέφερα τον Καζαντζίδη ο
οποίος ήταν μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου
και τον ερχομό της κόρης μου -του πιο
ακριβού πλάσματος για 'μένα μαζί με τα
εγγόνια μου! Ποτέ δεν ξεπούλησα τη
Μαρινέλλα -είναι αυτό που σου έλεγα
πριν. Ποτέ! Γι' αυτό και είμαι ακόμα εδώ.
Ήταν να κάνουμε με τον Σταμάτη
(σ.σ. Φασουλή) τη
“Λεωφόρο της Δύσης” και επειδή υπήρξαν
κάποια προβλήματα πάρθηκε η απόφαση να
φτιαχτεί μια παράσταση με στοιχεία από
τη ζωή μου. Για τη Μαρινέλλα του τραγουδιού
όμως, όχι για την άλλη που την κρατάω
τόσο χρόνια μακριά απ' τους προβολείς.
Όταν κατεβαίνω από τη σκηνή, αφήνω στο
καμαρίνι τη “Μεγάλη Κυρία του τραγουδιού”
-αχ, αυτές οι “ετικέτες”! και είμαι η
Μαρινέλλα γυναίκα, φίλη, μάνα, γιαγιά.
Τι να κάνω; Επειδή η εποχή θέλει ροζ, να
υποκύψω σ' αυτό; Δεν το έκανα και δεν θα
το κάνω ποτέ. Από 'μένα θέλετε ροζ; Πάρτε
απ' τις άλλες που το δίνουν με τα κιλά!
Απ' τις άλλες που το πουλάνε σε εξώφυλλα
και σε εκπομπές! Κοίτα την τηλεόραση!
Έγινε χωματερή. Τόσα σκουπίδια μαζεμένα!
Δεν έχεις πια τι να δεις! Ποια κοιμήθηκε
με ποιον, ποια ξύπνησε με ποιον και ποια
την έπιασαν με τη δόση της! Όλα τα κανάλια
ζούνε από το κουτσομπολιό, το ροζ που
λες, και απ' τα “στημένα”. Κοίτα πόσο
“στημένα” είναι όλα! Βλέπεις τις
επιτροπές στα λεγόμενα τάλεντ σόου -ο
Θεός να τα κάνει- και καταλαβαίνεις ότι
είναι στημένες οι κόντρες που έχουν.
Βγαίνουν, πίνουν τα ποτά τους και λένε:
“Θα σου πω αυτό στον αέρα, έχε έτοιμη
απάντηση για να κάνουμε νούμερα!”. Κι'
αυτό να το δω και να το στηρίξω;».
-
Μου δώσατε πάσα γερή. Πρόκειται
πράγματι για τάλεντ - σόου;
-
«Τάλεντ; Ατάλεντ
- σόου είναι αυτά! Εξαίρεση στον κανόνα
να βρεις κάποια καλή φωνή! Πάνε εκεί και
τα τρελαίνουν -να μου πεις, αυτή η μανούλα
που τα στέλνει και τα καμαρώνει σ' αυτό
το πανηγύρι δεν θέλει να φάει τη δική
της τη σανίδα; Τη θέλει! Βλέπεις κάτι
κοριτσάκια 17 - 18 χρόνων, γδυμένα -γιατί
δεν είναι ντυμένα μ' αυτά που φοράνε-
και βαμμένα και σε πιάνει λύπη».
-
Τώρα που μιλάτε για μακιγιάζ, πρέπει
να σας πω ότι μου κάνει τρομερή εντύπωση
που είστε εντελώς άβαφη τώρα…
-
«Ήθελες να
βαφτώ στις έξι το πρωί που ξύπνησα, ή
μετά το σούπερ μάρκετ; Βάφομαι μόνο στη
σκηνή ή σε μια - δυο πρεμιέρες φίλων που
πηγαίνω. Να βαφτώ πρωί - πρωί για ποιο
λόγο; Έχω συμφιλιωθεί με τον χρόνο -είναι
φίλος μου. Είμαι φιλάρεσκη, έκανα κι'
ένα λίφτινγκ, αλλά μέχρι εκεί… Το θέμα
είναι να μη χάνεις το μέτρο -να μην
παραμορφώνεσαι. Και κυρίως να φροντίζεις
το μέσα περισσότερο από το έξω. Να μην
τρελαίνεσαι, να βρίσκεις ισορροπίες,
να μη γίνεσαι υπερόπτης όταν “γίνεται”
κάτι. Να μην είσαι “Εγώ είμαι”. Δεν
είσαι τίποτα, μια “σκατούλα” είσαι!
Και τίποτα παραπάνω! Το πρώτο πράγμα
που λέω στα νέα παιδιά που έρχονται και
με ρωτάνε τι να κάνουν είναι να μη χάσουν
τον εαυτό τους».
-
Αυτά θα μπορούσατε να τα διδάξετε
πηγαίνοντας σε ένα τάλεντ σόου και να
κρούσετε τον κώδωνα του κινδύνου.
-
«Ουδεπόποτε.
Καταρχήν αυτά που σου λέω, έχεις την
εξυπνάδα να τα ακούσεις! Αυτά τα έχουν;
Τα 'χουν τρελάνει. Τους λένε ότι είναι
φίρμες και αυτά βιάζονται να πιάσουν
την καλή, να τα αρπάξουν! Θα κάτσουν να
με ακούσουν; Τα λέω στα παιδιά που
συνεργάζομαι στο θέατρο τώρα, που με
ακούνε με προσοχή. Η ζωή δεν είναι “χαχαχά” και “χαχαχού”, τους λέω. Έχει και κάτι
σκαμπανεβάσματα, κάτι κλωτσιές. Πάρτε
ασπίδα, πατήστε γερά στα πόδια σας,
κρατήστε τις ισορροπίες που πρέπει,
αλλιώς την πατήσατε, μάγκες μου!».
-
Μ' αρέσει που δεν
χαρίζεστε, που λέτε τα πράγματα με το
όνομα τους και ας ξέρετε ότι η αλήθεια
πονάει πολύ κάποτε.
-
«Δεν κρύφτηκα
ποτέ πίσω από το δάχτυλό μου και αυτό
το ζητούσα κι' απ' τους ανθρώπους που
ήταν πλάι μου. Ποτέ δεν το έκανα. Ακόμα
κι' όταν έκανα παιδί εκτός γάμου πριν
από χρόνια δεν το έκρυψα, δεν καμώθηκα
ότι δεν είχε συμβεί. Το έκανα γιατί το
ήθελα και η Τζωρτίνα μου είναι το μεγάλο
καμάρι μου. Υπέροχο παιδί, υπέροχη μάνα
-τη χαίρομαι τόσο πολύ για το πώς μεγαλώνει
τον Δημητρό μας, που έγινε επτά πια, και
τη Μελίνα μας που 'ναι κοντά στα τέσσερα.
Εγώ, αγάπη μου, ξέρεις γιατί είμαι
ισορροπημένη και με βλέπεις τόσο καλά;
Γιατί δεν έχω αυλές, έχω οικογένεια. Και
η οικογένειά μου είναι το παν!».
-
Είναι το πιο τρυφερό κομμάτι της
παράστασης αυτό που λέτε για την
οικογένεια σας. Πώς νιώσατε όταν
πρωτοακούσατε το «γιαγιά» αλήθεια;
-
«Ευτυχισμένη,
αληθινά ευτυχισμένη! Πώς να νιώσω; Το
γιαγιά είναι ό,τι πιο γλυκό έχω ακούσει
στη ζωή μου. Πίστεψέ με…».
-
Άλλες, και δη από τον χώρο, θα πάθαιναν
πανικό στη λέξη «γιαγιά», γι' αυτό σας
ρωτώ και μάλιστα με τόση επιμονή…
-
«Αφού είσαι
γιαγιά, κακομοίρα μου, πώς να σε πούνε;
Άντε κάτσε να απολαύσεις το μεγαλύτερο
δώρο της ζωής και χαλάρωσε, κυρά μου…
“Μη με λες γιαγιά”, τις ακούω να λένε!
Πώς να σε πω; Υπάρχει μεγαλύτερος τίτλος
τιμής από αυτόν;».
-
«Μαρινέλλα: μια χορτασμένη γυναίκα».
Ο τίτλος σας καλύπτει;
-
«Απόλυτα.
Χόρτασα αγάπη, δόξα, επιτυχίες στην
επαγγελματική μου ζωή. Χόρτασα αγάπη
και στην προσωπική μου ζωή. Είμαι μια
χορτασμένη γυναίκα, που καμαρώνει πιο
πολύ απ' τη δόξα της… απόλυτης “σταρ”,
τη χαρά της απόλυτης γιαγιάς. Γιατί στο
τονίζω και πάλι η ζωή μου όλη είναι η
οικογένεια μου, η κόρη μου και τα παιδιά
της (τα μάτια της γίνονται υγρά).
Ποια καριέρα, ποια σουξέ, ποιες δόξες;
Αν δεν έχεις ζήσει τη χαρά να πηγαίνεις
τα εγγόνια σου στις κούνιες και να σε
φιλάνε με αγάπη, τίποτα δεν έχεις ζήσει…
Γιατί καμαρώνω πιο πολύ απ' όλα; Που
υπήρξα στήριγμα καθώς άνθιζε η Τζωρτίνα
μου… Ήμουν πλάι της. Βλέπεις άλλα παιδιά
επωνύμων, κλαράκια που σπάνε επειδή οι
επώνυμοι ασχολούνται με την καριέρα
τους και μόνο μ' αυτή. Κι' έτσι είναι κι'
αυτή. Στήριγμα στα παιδιά της».
 |
Photo
credit: George Kavallierakis © February 26, 2010
|
«ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΞΕΧΩΡΙΖΩ…»
-
Ποιους νέους τραγουδιστές ξεχωρίζετε;
Υπάρχουν «φωνές»;
-
«Είναι μετρημένες
στα δάχτυλα του ενός χεριού, δυστυχώς.
Ανοίγεις το ραδιόφωνο και δεν ξεχωρίζεις
ποιος τραγουδάει! Από τους κοιλιακούς
στα βιντεοκλίπ τις ξεχωρίζεις τις πιο
πολλές νέες τραγουδίστριες! Κοιλιακός,
εξτένσιον, δωδεκάποντο και μίνι δεν
αρκούν αγάπες μου, δεν αρκούν. Το κορμί
το ωραίο δεν σε συντηρεί. Άσε το ποδήλατο
και κοίτα φτιάξε ρεπερτόριο. Όσους
κοιλιακούς και να κάνεις και σε όσα
εξώφυλλα και να πουλήσεις, παιδιά και
άντρες, καριέρα δεν φτιάχνεις! Ξύπνα!».
-
Θα επιμείνω στο ποιους ξεχωρίζετε.
-
«Ο Ρέμος έχει
ξεχωριστή φωνή -φίλος και υπέροχο παιδί.
Ο Μακεδόνας μ' αρέσει πολύ. Ο Μπάσης και
ο Χατζηγιάννης. Ιδιαίτερη και ξεχωριστή
φωνή έχει και η Νατάσα Θεοδωρίδου».
«Η
ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ» ΣΤΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
-
Δισκογραφία ώρα μηδέν… Τι φταίει
λέτε; Γιατί έγινε αυτό;
-
«Τι φταίει;
Κυρίως η πειρατεία. Και το ότι κατεβάζουνε
τα τραγούδια από το Ίντερνετ. Άμα στο
πουλάει ο μαύρος το CD στον δρόμο πριν
αυτό κυκλοφορήσει στα δισκοπωλεία και
δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα, φυσικά
τελειώνει το έργο. Η “ώρα μηδέν” έρχεται
από την αδιαφορία και από την απαξίωση
που δείχνει η πολιτεία στο θέμα. Γιατί
να το πληρώσεις το CD άμα στο δίνουν στη
μισή τιμή και άμα ο άλλος μπορεί να το
κατεβάσει από το ίντερνετ τσάμπα;».
-
Ώρα μηδέν και στα
νυχτερινά κέντρα. Οι μέρες μειώθηκαν
και τα πιο πολλά δεν αντέχουν να βγάλουν
τη σεζόν…
-
«Ναι, γιατί
φτιάχνουν “πιασάρικα” σχήματα, από τα
τάλεντ - σόου, ρίχνουν καπνούς και… μίνι
και, έξω από την πόρτα! Τα κέντρα που
υπάρχουν καλές φωνές “πηγαίνουν” κι'
αυτό λέει πολλά. Κι' είναι και εξαιρετικά
παρήγορο που ο κόσμος… ψηφίζει καλό
τραγούδι και φωνές, και όχι κοιλιακούς!».
«Ο
ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ…»
-
Μαρινέλλα και πολιτική. Ένα άλλο
φλέγον θέμα. Τι βλέπετε;
-
«Δεν βλέπω!
Δεν βλέπω τίποτα. Ένα απέραντο σκοτάδι
μόνο. Είμαστε όλοι τυφλοί που μας
τραβολογάνε -όπως τραβολογάνε τα πρόβατα
οι τσομπάνηδες- μόνο που αυτοί την ξέρουν
τη δουλειά τους. Υπάρχουν και κάτι
μαντρόσκυλα γύρω - γύρω. Ο Θεός να βάλει
το χέρι του! Με αυτά που ακούω από κόσμο
που ξέρει το παιχνίδι που παίζεται, θα
πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας για να
φτάσουμε αναίμακτα μέχρι τον Δεκέμβρη.
Φταίμε και εμείς που δεν τους
παρακολουθούσαμε και τους αφήσαμε να
κλέψουν τόσα πολλά ώστε να βρεθούμε με
άδειες τσέπες ως κράτος. Φταίμε γιατί
θέλαμε μεγάλη ζωή με… τρύπιο βρακί! Κι'
αυτό έρχεται η ώρα που γυρνά μπούμερανγκ.
Και πονάει πολύ!».
«ΘΕΛΕΙΣ
ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ;»
-
Θέλετε να έρθει ένας ακόμα μεγάλος
έρωτας στη ζωή σας;
-
«Τώρααα; Με
δουλεύεις; Καλέ, ντροπή σου πια».
-
Γιατί; Είστε μια πολύ ωραία γυναίκα
-και άβαφη ακόμα πιο πολύ!- και έχετε μια
τρομερή ενέργεια; Γιατί είστε απόλυτη;
-
«Γιατί είμαι
γιαγιά, αγάπη μου. Γιατί είμαι γιαγιά!
Ντροπή σου. Θέλεις να γελάνε μαζί μου
τα εγγόνια μου; Άσε με κάτω, άσε με κάτω
καημένε! (ξεκαρδίζεται).
Ξέρεις πόσο καιρό έχουν να με φλερτάρουν;
Χρόνια, για να μη σου πω αιώνες. Πολλούς…».
-
Ίσως να φοβούνται να
πλησιάσουν την απόλυτη ντίβα. Ίσως…
-
«Γιατί να
φοβούνται; Τι έχω; Όπλο ή καλάσνικοφ;
Και κάνε μου τη χάρη μην ξαναπείς τα
“ντίβα” και τα τέτοια. Ανατριχιάζω στο
άκουσμά τους! “Ντίβα”, “απόλυτη σταρ”,
“μεγάλη”. Απαπαπαπα!».
 |
Photo
credit: George Kavallierakis © December 12, 2010
|
Η
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το
έργο του Θανάση Παπαθανασίου και του
Μιχάλη Ρέππα «Μαρινέλλα - Το Μιούζικαλ»
θα επαναληφθεί στο Θέατρο «Παλλάς» από
τις 29 Σεπτεμβρίου 2010 και για περιορισμένες
μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Σταμάτη
Φασουλή. Τα σκηνικά υπογράφει ο Γιώργος
Γαβαλάς και τα κοστούμια η Ντένη Βαχλιώτη,
τις χορογραφίες ο Δημήτρης Παπάζογλου
και την ενορχήστρωση ο Αλέξιος Πρίφτης.
Στο πλάι της Μαρινέλλας πρωταγωνιστούν
(αλφαβητικά) οι Αντώνης Λουδάρος,
Ευαγγελία Μουμούρη, Μέμος Μπεγνής, Τζένη
Μπότση κ.α. Η παράσταση είναι παραγωγή
της «Ελληνικής Θεαμάτων».
Ακολουθήστε μας:
·
FACEBOOK
·
YOUTUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου